دست های کوچکش به زور به شیشه های ماشین شاسی بلند حاجی ها می رسد
التماس می کند : آقا... آقا "دعا " می خری؟
و ...
حاجی بی اعتنا تسبیح دانه درشتش را می گرداند
و برای فرج آقا دعا میکند ...

خدایا ممنون که منو درحد ایوب میبینی!

ولی خواهشا دیگه تمومش کن 

باور کن دیگه نمیتونم تحمل کنم!

باز من تنهایم 

بازمن غمگینم 

باز من سرگردان 

از خودم میپرسم :

به کجا باید رفت ؟

به که دل باید بست ؟

به کجا باید پیوست ؟

به امینی که امانت خوار است ؟

به دیاری که پر ازدیوار است ؟

یا به افسانه ی دوست...؟

گریه ام میگیرد ...

گاهــــــــــــی ... گاهی  دلـــــــــت از سن و سالت می گیرد

میخواهی کودک باشی

کودک به هر بهانه ای به آغــــــــــــوش غمخواری پناه می برد

و آسوده اشک می ریزد

بزرگ که باشی باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی ...

قلب من به تیغ کسانی زخم برداشت

که از آنها انتظار محبت داشتم

 نه فراموشی......